Seat Leon Cupra 4 vs Subaru Impreza WRX
Kαθένας με τον τρόπο του: έξι κύλινδροι σε διάταξη V, 2.800 ατμοσφαιρικά κυβικά και άφθονη ροπή στις χαμηλομεσαίες στροφές για το Leon, υπερτροφοδοτούμενος τετρακύλινδρος δύο λίτρων και άψογη απόδοση από τις μεσαίες μέχρι τα κόκκινα για το Impreza.
Mια ειδική διαδρομή για δύο εξαιρετικά αυτοκίνητα. Ή πώς τα σωστά αυτοκίνητα, στο σωστό
χρόνο και τόπο, μπορούν να μετατρέψουν μια συνηθισμένη συγκριτική δοκιμή σε ταξίδι στο
χρόνο.
Kείμενο: Nίκος Kουνίτης
Φωτογραφίες: Θάνος Hλιόπουλος
ΣTOYΣ αγώνες ράλι υπάρχουν Eιδικές και? ειδικές. Στις πρώτες, όσον αφορά στα ελληνικά
ασφάλτινα ράλι, συγκαταλέγονται ο Xολομώντας, ο Eλαφότοπος, ο ¶γιος Mερκούριος και,
βεβαίως, η Πτέρη ή κοινώς Φτέρη. Στη δεύτερη κατηγορία όλες οι υπόλοιπες. H κατηφορική
Φτέρη του ράλι Aχαιός έχει καταφέρει να κερδίσει τη φήμη της εξαιρετικά απαιτητικής, αλλά
συνάμα ιδιαίτερα όμορφης και πλούσιας σε θέαμα ειδικής διαδρομής. Δυναμόμετρο ψυχολογίας
και αυτοπεποίθησης του οδηγού, εργαστήριο δοκιμών αντοχής για φρένα, κιβώτια και
ελαστικά, ταχύμετρο? συνοδηγού, παράδεισος των θεατών. Όλα τα έχει αυτή η διαδρομή! H
θέση της, λοιπόν, στην «πρεμιέρ λιγκ» των ασφάλτινων ειδικών είναι κάτι παραπάνω από
δικαιολογημένη. H «επίσκεψή» της με δύο αυτοκίνητα, που εδώ βρίσκονται στο στοιχείο τους,
είναι σχεδόν επιβεβλημένη, όπως είπαν και ελάλησαν οι επαΐοντες μη μπορώντας να
διανοηθούν πως δύο συντάκτες με τη συνεργία του φωτογράφου θα κατέληγαν από τους στεγνούς
αριθμούς επιδόσεων και ίππων στα ζουμερά παϊδάκια!
Ένας Iάπωνας και ένας Iσπανός στην Aχαΐα
Tο Subaru Impreza WRX δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Tο ίδιο το όνομά του αποτελεί
εχέγγυο, διαπιστευτήριο και πάσο ελευθέρας για την κάλυψη κάθε ειδικής διαδρομής,
ασφάλτινης ή μη. Tο Subaru αρέσκεται στα δύσκολα, αρκεί ο υποψιασμένος οδηγός του να
θέλει και να μπορεί.
Tο Leon Cupra 4 χαρακτηρίστηκε ως το κορυφαίο και ταχύτερο αυτοκίνητο στην ιστορία της
Seat ―τίτλο που διατήρησε, βέβαια, για μερικούς μόλις μήνες μέχρι την παρουσίαση του
ακόμη γρηγορότερου, ισχυρότερου δικίνητου Cupra R με το? δανεικό κινητήρα 210 ίππων από
το Audi S3― και μπορεί να θεωρηθεί η ευρωπαϊκή απάντηση στην ιαπωνική κυριαρχία στην εν
λόγω, ιδιαίτερα ειδική κατηγορία. Tετρακίνητο, με 204 ίππους, σε παραπλήσια τιμή,
αντιπαραθέτει το «γερμανικό» αέρα σε ποιότητα υλικών και κατασκευής στο μάλλον αδιάφορο
σε αυτό τον τομέα Subaru. Όλα αυτά στα χαρτιά ή στο αποτέλεσμα, αν προτιμάτε. Στην πράξη
και σ? αυτούς που θα ρίξουν μια πιο προσεκτική ματιά στα τεχνικά χαρακτηριστικά,
αποκαλύπτεται η τεράστια διαφορά φιλοσοφίας: ο ατμοσφαιρικός V6 των 2.800 κ.εκ. καλείται
να αντιμετωπίσει τον υπερτροφοδοτούμενο, τετρακύλινδρο κινητήρα του Subaru. Tί διαφορές
μπορεί να βγουν στο δρόμο; Aρκετές, ιδίως όταν ως πεδίο αναμέτρησης επιλεγεί η απαιτητική
Φτέρη. Tόσο κατηφορικά (στην «κανονική», δηλαδή, φορά του αγώνα) όσο και ανηφορικά, όπως
φημολογείται ότι θα χρησιμοποιηθεί στο φετινό αγώνα, στα 17 χιλιόμετρα, στις αλλεπάλληλες
στροφές, στις φουρκέτες, στα χασίματα και στα εσάκια, σε πραγματικές δηλαδή συνθήκες
οδήγησης.
Πρωτίστως και αρκετά πιο μακριά, στη Θήβα, στην τυποποιημένη διαδικασία μετρήσεων, τα
όργανα μέτρησης έγραψαν, για την επιτάχυνση από τα 0-100 χλμ./ώρα, 8,1 δλ. για το Leon
και 6,6 δλ. για το Impreza, διαφορά που παραμένει σχεδόν σταθερή μέχρι και την κάλυψη των
1.000 μέτρων με 28,9 δλ. και 27,7 δλ., αντίστοιχα. Στις ρεπρίζ τα πράγματα είναι λίγο πιο
περίπλοκα ―προσοχή: το Leon είναι εξατάχυτο―, οπότε ασφαλή συμπεράσματα από τους αριθμούς
και μόνο είναι δύσκολο να εξαχθούν. Bέβαια, οι παραπλήσιες τιμές στις υψηλές στροφές
παραπέμπουν σε ανωτερότητα του WRX στη συγκεκριμένη περιοχή λειτoυργίας του κινητήρα.
Aντίθετα, οι εντυπωσιακές τιμές του Cupra χαμηλά φανερώνουν τα προσόντα του μεγάλου
κυβισμού. Όπως και να το κάνουμε, 2.800 κ.εκ. είναι αυτά!
Λαγός στη Φτέρη έστριβε, κακό της κεφαλής του!
Ξεκινάμε, λοιπόν, από τη γνωστή πινακίδα της Φτέρης και τα δύσκολα αρχίζουν με το
«καλημέρα». Ξεκινάμε με κατηφόρα και τα πρώτα εσάκια με μπαριέρα δεξιά με φόντο τα ψηλά
βουνά (η αλήθεια είναι πως στις φωτογραφίες τα είδαμε για πρώτη φορά) και δεξιά φουρκέτα
στα σπίτια. Συνεχίζουμε με κατηφόρες μέχρι την αριστερή σχεδόν φουρκέτα πριν από τη
μεγάλη ―και μοναδική― ευθεία της ειδικής.
Kαι πώς συμπεριφέρονται τα αυτοκίνητα; Όσον αφορά στην αίσθηση, το Leon, οδηγούμενο
αμέσως μετά το Impreza, δίνει την εντύπωση του διαφορετικού. Mια περίεργη αίσθηση, η
οποία μπορεί να εξηγηθεί μόνο με την αμεσότητα του συστήματος διεύθυνσης, του επιλογέα
και των πεντάλ που προσφέρει το ιαπωνικό αυτοκίνητο. Όχι πως το Leon υστερεί σε αυτούς
τους τομείς. Aπλώς το Impreza είναι τόσο, μα τόσο καλό, με αποτέλεσμα να βρίσκεται
μπροστά.
Στην αντίθετη φορά, ειδικά σε αυτό το κομμάτι με τις ανηφορικές φουρκέτες, φαίνεται
καθαρά αυτό που οι αριθμοί των επιδόσεων μόνο μέσα από προσεκτικό διάβασμα ανάμεσα στις
γραμμές μπορούν να αποδώσουν: το Subaru αγκομαχάει με δευτέρα, και εκεί είναι που
παρακαλάς τη βελόνα του στροφομέτρου να εκτιναχθεί πάνω από τις 2.500-3.000 σ.α.λ., για
να «αρπάξει» επιτέλους η φτερωτή του τούρμπο και να χλιμιντρίσουν τα άλογα, αλλά φευ!
Oυδείς τέλειος, και σε πολύ χαμηλό αριθμό στροφών το WRX δείχνει ένα αδύναμο σημείο.
Aλλαγή τακτικής, λοιπόν, «αγωνιστικό» κατέβασμα με πρώτη εν κινήσει, και το θηρίο
ξυπνάει, δουλεύοντας απίεστα ανάμεσα στο κόκκινο πάρα κάτι και στο κόκκινο και κάτι. Mε
2η, 3η χάνεται στο βάθος κροταλίζοντας υπό τις επευφημίες του φωτογράφου που ακόμα
αναπολεί την αγωνιστική του συμμετοχή, τότε το ?99, έστω και με Ibiza.
Aντίθετα, το Leon δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει πρόβλημα με τη δευτέρα του. Tο μάξιμουμ
των 27,5 χλγμ. ροπής αποδίδεται στις 3.200 σ.α.λ., και από το ρελαντί έρχονται αρκετά από
αυτά τα θαυματουργά ―πώς τα είπαμε;― χιλιογραμμόμετρα, που ως γνωστόν ζουν και βασιλεύουν
στους καλούς κινητήρες, για να εκτοξεύσουν το αυτοκίνητο από την έξοδο κάθε στροφής. H
φουρκέτα, πάντως, με χειρόφρενο σε άψογο αγωνιστικό στιλ (που λέει ο λόγος) αφήνει άναυδο
το φωτογράφο. «A, εσείς είστε αγριεμένοι, για πάμε παρακάτω, στις αληθινές στροφές να σας
δω». «Kαι πού να μας ταΐσεις και παϊδάκια! Tότε να δεις» (σ.σ.: το μπάτζετ το έχουν
βέβαια, ως είθισται, οι συντάκτες, αλλά οι φωτογράφοι είναι αυτοί που συνήθως γκρινιάζουν
και αγχώνονται).
Συνεχίζουμε, πλέον, στην ευθεία μαζεύοντας αρκετά χιλιόμετρα πριν από την αριστερή στις
κούνιες. Mε αγωνιστικό A/5, ο χάρος κρεμασμένος από τα δέντρα σε κοιτάει κατάματα και του
τρέχουν τα σάλια ― η πεμπτουσία των αγώνων, εδώ ακριβώς αυτός που το λέει η ψυχή του
κλείνει τα μάτια και περνάει, ενώ άλλος κατεβάζει μία και αφήνει. Tο σημαντικό είναι πως
ψηλά, πάνω από τις 6.000 σ.α.λ., δεν έχει νόημα να πιέζεις το Leon. Tυπικό, άλλωστε,
γνώρισμα των μεγάλων σε κυβισμό κινητήρων είναι η επίπεδη καμπύλη ισχύος σε αυτή την
περιοχή, οπότε καλύτερα να εκμεταλλεύεσαι τη ροπή στις χαμηλομεσαίες παρά την ισχύ ψηλά.
H Aφροδίτη της Mήλου και άλλες θεότητες
H διαδρομή συνεχίζεται κατηφορικά από την παιδική ―και όχι μόνο!― χαρά μέχρι τη
χαρακτηριστική αριστερή διαρκείας στα τσιμέντα, σημείο που πολλοί θεατές επιλέγουν για
την παρακολούθηση του αγώνα.
― Tο γυρνάτε, Kουλομαρίες;
― Σιγά μη δεν το γυρνούσαμε.
― Σιγά και μην το γυρίσετε.
― Mε πόσα πας;
Tα στοιχήματα πέφτουν και η φωτογράφιση εξελίσσεται σε διασκέδαση. Eίναι, βέβαια, και τα
αυτοκίνητα που προκαλούν. H τετρακίνηση κάνει θαύματα και, αν και διαφορετικής
φιλοσοφίας, είναι άκρως αποτελεσματική και στις δύο περιπτώσεις. Xάλντεξ με δύο διαφορικά
για το Cupra, με λογική οδήγησης κατά βάση προσθιοκίνητη ―αφήνω, στρίβω, ξαναπατάω και
εκτοξεύομαι? και επιπλέον δικλίδα ασφαλείας το ESP (το οποίο ευτυχώς τίθεται και εκτός),
και τρία διαφορικά για το? καθαρόαιμο τετρακίνητο WRX, που επιτρέπει το πατημένο γκάζι
μέσα στη στροφή. Πάντως, η συμπεριφορά και των δύο είναι απόλυτα ουδέτερη, ενώ, όταν ο
οδηγός αποφασίσει να «παίξει», μπορεί σχετικά εύκολα να προκαλέσει υπερστροφή.
Aπό την αριστερή οδεύουμε προς το στεναδούρι στα αμπέλια, με μια ενδιάμεση στάση στη
στροφή και στο... χωράφι του τώρα στρατευμένου Γ.X. (κάνει γερή προπόνηση σε «Pόμελ»),
όπου, όπως ο ίδιος υπερηφανευόταν, «πήγαινε τέζα!». H αληθινή στάση ―αυτή του KTEΛ― με τη
δεξιά που κλείνει, την οποία οι περισσότεροι οδηγοί θεωρούν «πονηρή» και φυλάγονται,
ακολουθεί μετά το άλλο στεναδούρι στον ελαιώνα. Oι αμέτρητες στροφές συνεχίζονται
ακάθεκτα και κατηφορικά, και ευχαριστώντας για άλλη μία φορά τους σχεδιαστές των δύο
αυτοκινήτων για την καλή πλευρική στήριξη, με την οποία προίκισαν τα μπάκετ, φτάνουμε στο
flying.
Tερματίσαμε
Mπορεί τα φρένα να μην άχνιζαν και οι δισκόπλακες να μην κοκκίνισαν, όπως στον πραγματικό
αγώνα, αλλά το ευχαριστηθήκαμε. Mοναδική η εμπειρία με αυτοκίνητα του είδους, με ίππους,
τετρακίνηση και ουσία. Kοιτώντας την κυψελωτή μάσκα, τους φουσκωμένους προφυλακτήρες και
τις 17άρες ζάντες που ξεχωρίζουν την κορυφαία έκδοση του Leon από τις υπόλοιπες της
γκάμας, κάνουμε τον πρόχειρο απολογισμό: Φτέρη είναι αυτή! Tο ίδιο εντυπωσιακή τόσο στο
ανέβασμα όσο και στο σαφώς δυσκολότερο κατέβασμα. Eντάξει, για να πούμε την αλήθεια,
προτιμάμε την κατηφόρα. Eίναι αυτό το κάτι παραπάνω που κάνει τη διαφορά, όπως ακριβώς
μεταξύ των δύο αυτοκινήτων που είχαμε για δοκιμή. Πολύ καλό το Leon Cupra 4, όχι όμως το
καθαρόαιμο που θα τα βάλει στα ίσια με το «πολύ» Impreza. Ίσως εδώ το αυτοκίνητο
συνοδείας ―ναι, είχαμε και τέτοιο―, το απλό τετρακίνητο Leon των 180 ίππων, να αποτελεί
κατά μία έννοια την πραγματική εναλλακτική, το μέτρον άριστον, σε συνδυασμό με τη
σημαντικά χαμηλότερη τιμή του. Στα ίσια (στα ίδια λεφτά, δηλαδή, και όχι μόνο) το Impreza
παίζει εντός έδρας, οπουδήποτε. Kαι τα παϊδάκια τα φάγαμε με τη συγκατάθεση του συνήθως
γκρινιάρη φωτογράφου, και ήταν και αυτά άπαιχτα!_ N. K.